18/4/13

La homeopatía ¡vaya timo!

O autor deste libro, Victor-Javier Sanz é médico cardiólogo e foi vicepresidente de SAPC (Sociedade para o Avance do Pensamento Crítico), sociedade que edita esta colección (¡Vaya timo!) en colaboración coa editorial Laetoli. Este o o duodécimo volume da colección.

A homeopatía, fundada polo médico alemán do século XVII Samuel Hahnemann, parte de dous principios fundamentais. En primeiro lugar di que o mesmo que causa a enfermidade a cura. (Similia similibus curantur: o similar cura ao similar). En segundo lugar, a eficacia dos remedios homeopáticos crece canto máis diluídos estean. Ademais, todo adornado coa dinamización e a memoria da auga.
O Dr. Sanz explica e analisa a teoría e práctica homeopática e os ensaios clínicos que, presuntamente, a apoian. Esta práctica, di, naceu nunha época na que a meirande parte dos coñecementos biolóxicos, químicos, xenéticos, anatómicos, fisiolóxicos e patolóxicos actuais estaban por descubrirse. A ciencia médica aínda falaba dos "principios ou forzas vitais" e do equilibrio entre forzas ou humores naturais. Neste sentido, Sanz sostén que a homeopatía e herdeira da tradición escolástica na que a fe prevalece sobre a razón. A homeopatía non so é unha pseudociencia, senón que é a raiña das psudociencias: maxia en estado puro.

O autor desmonta todos os presuntos éxitos desta práctica, descubrindo os erros ou falacias nos estudos clínicos en que dicen basearse e, sobre todo, explica as inconsistencias ou, directamente, barbaridades que propón a homeopatía.

É moi interesante a cita que fai de Steven Weinberg premio Nobel de Física de 1979, do que temos este libro neste blogue,  respeto a maxias, pseudociencias e charlatanerías:

Supoñamos que unha revista médica publica dous artigos que informan da curación da escrófula: un mediante a inxestión de sopa de polo e o outro tocando a man dun rei, ámbolos dous apoiados por sólidos estudos estatísticos. Calquera científico tería a seguinte actitude: respecto á sopa de polo se sorprendería e reservaría a súa opinión ata que estudos independentes o confiramaran e outros estudos mostraran o mecanismo de acción. Respecto a tocar a man dun rei todos se mostrarían escépticos sospeitando graves erros no estudo ou, seguramente, un fraude.
...
O mesmo en tódalas ciencias... Non prestariamos moita atención a unha hipótese sobre a superconductividade que non se explicara en termos de electróns, fotóns e núcleos... Esta actitude proporciona un filtro útil que aforra aos científicos unha perda de tempo en ideas que non son dignas de ser tidas en conta. (El sueño de una teoría final, Crítica, Barcelona, 1994).

Pois eso.

Disponible na biblioteca do IES de Teis

Por se queres ler máis sobre a homeopatía.

Páxina dunha médica homeópata, para ter a outra versión.

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...